یک نوع رابطه یا معامله‌ی تجاری است که بین کسب‌وکار‌ها وجود دارد؛ مانند رابطه‌ی تجاری میان یک تولیدکننده با عمده‌فروشان یا روابط تجاری میان یک عمده‌فروش با خرده‌فروشان. این مدل کسب‌وکار حجم بزرگی از تجارت اینترنتی را به خود اختصاص داده است. جالب است بدانید بخش عمده‌ی تجارت شرکت معروف چینی «علی‌بابا» مبتنی بر این مدل کسب‌وکار است.

به‌صورت کلی منظور از آن رابطه‌ی تجاری میان شرکت‌ها/کسب‌وکارها با مشتریان/مصرف‌کنندگان/کاربران نهایی محصولات یا خدمات آن‌ها است. این اصطلاح با آغاز رونق کسب‌و‌کار‌های مبتنی بر وب در اواخر ۱۹۹۰، به اصطلاحی فوق‌العاده محبوب تبدیل شده که عمدتاً شامل خرده‌فروشان آنلاین و دیگر کسب‌وکارهایی که محصولات/خدمات خود به شکل مستقیم از طریق اینترنت به مصرف‌کنندگان می‌فروشند، است.

یک نوع مدل کسب‌وکار که محیطی را برای تجارت آسان بین مشتریان خود با یکدیگر فراهم می‌کند. حراج و آگهی‌ دو مثال مهم از اجرای این مدل کسب‌و‌کار در بازار هستند. محبوبیت بازاریابی C2C با ورود اینترنت افزایش یافت و با ظهور شرکت‌های موفقی نظیر eBay و Craigslist که روی تسهیل تعامل میان مشتریان متمرکز بودند، به اوج رسید. سایت‌های C2C درآمد خود را از هزینه‌های دریافتی از فروشندگان برای نمایش لیست اقلام فروش، تبلیغات و معاملات تکمیلی به دست می‌آورند.

فرایند انتقال اطلاعاتی درباره‌ی محصول به مشتریان بالقوه از طریق روش‌های مختلف نوشتاری، تصویری، شنیداری و ... است که هدف اصلی آن افزایش تولید و فروش شرکت است.

مجموع سود یا زیانی که تخمین زده می‌شود یک کسب‌وکار از ارتباط مداوم با مشتری در طول عمر رابطه به دست آورد. محصولات یا خدمات باارزش طول عمر بالا ممکن است هزینه‌های بازاریابی و پرداخت غرامت پس از فروش نسبتاً بالاتری را برای فروشنده ایجاد کنند.

بازدید‌کنندگانی که توسط لینک‌های وب‌سایت‌های دیگر به یک وب‌سایت ارجاع داده شده‌اند.