آنچه مبرهن است به مصداقِ «همه چیز را همگان دانند» طرح مرجعیت علمی که توسط مرکز ملّی تحقیقات راهبردی آموزش پزشکی تمهید گشته است، به دنبال تبیین و شفاف سازی مفاهیم مرتبط به مرجعیت، شکل دهی و جهت بخشی به جریان فکری و گفتمان مرجعیت و برنامه ریزی و تمهید تحقق این آرمان بوده و یکی از مهمترین فرایندهای راهبردی در عرصه دانشی و علمی کشور می باشد.
دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز، به عنوان دومین دانشگاه تأسیس یافته کشور، آن هم در بطن تبریز  شهر اولین ها،  از این قاعده مستثنا نیست و با نگاهی راهبردی به اولویتهای توسعه علمی کشور، قصد دارد بر روی مزیتهای رقابتی خود تمرکز پیدا نماید. 
لذا در این راستا، و در گام اول دستمایه خروجی مرکز ملی تحقیقات راهبردی آموزش پزشکی را به عنوان یک سند اولیه در تصمیم گیری مبتنی بر شواهد جهت انتخاب حوزه های تمرکز و تمایز آکادمیک خود مد نظر قرار داده و  نه قطب علمی را – با توجه به پیشنهادات ذکر شده  در کتاب سبز دانشگاه – به عنوان قطب مرجعیت خود برگزیده است.
** لازم به ذکر است که به نظر می رسد شواهد مذکور در فرایند بررسی تمایز و تعالی آکادمیک دیسیپلین های علمی، به دلیل تأکید صرف و بیش از حد بر مقوله پژوهش آن هم از منظر مقالات و h-index، تاثیرگذاری های اجتماعی، فرهنگی، درمانی، بهداشتی، ترجمانی، فناورانه و ارزش آفرینی را نادیده گرفته است که طبیعتا در آینده می توان با این تذکر نگاه والاتری به مفهوم مرجعیت پیدا کرد.